คุณค่าของคนอยู่ที่ผลของงานก็จริง
ใหญ่ไม่จริงก็สู้เขาไม่ได้
ดังไม่พอก็ไม่มีสิทธิ์สงสัย
สวยไม่สุดก็ไม่ได้เกิดหรอกหนา
ยอมก้มหัวถอยไปดีกว่า
เขาใหญ่โตหวา เราแค่เป็นกบตัวน้อยๆ
เหนื่อยหน่อยหนาเกิดเป็นคนจน ต้องดิ้นรน
อดทนกว่าใครเขา
หากเรายังเป็นผู้น้อย ช่างต่ำต้อย
ข้าด้อยเพียงดิน
ยามมีกิน เพื่อนฝูงรักกันมากมาย
ยามจนไม่เหลือไหร แม้แต่หมายังไม่มอง
เงินตกใส่เหล็ก เหล็กบิ่น ตกใส่หินหินลอย
ตกใส่หอย หอยก็อ้า
เงินตกใส่หญ้าหญ้าตาย ตกใส่ทรายก็ทรุด
ตกใส่มนุษย์ ก็หมดคุณธรรม
พูดจริงไม่ได้เหลื่อมล้ำ แย่งกันรวยหวา
เพื่อมีหน้าตาทางสังคม อย่าเข้ามาขวางทางไปให้พ้น
ไม่เอาหรอกผัวจนๆ ฉันต้องรวยเท่านั้น
ไม่รู้อำนาจเงิน ใหญ่โตแค่ไหน
รู้แค่เปลี่ยนใจคนไปได้สิ้น
ซื้อใจคนดีให้เปลี่ยนเป็นเลว
ยอดิ่งดำลงเหว ทิ้งพี่ลืมน้อง
เอาแต่สูบเลือดสูบเนื้อ
ฉันต้องเหนือกว่าคนอื่นเขา
ทำไมไปม่อนมองดูความจริงเล่า
เขารวยจนล้นฟ้า แต่หาสุขจริงกลับไม่เจอ
เหนื่อยหน่อยหนาเกิดเป็นคนจน ต้องดิ้นรน
อดทนกว่าใครเขา
หากเรายังเป็นผู้น้อย ช่างต่ำต้อย
ข้าด้อยเพียงดิน
ยามมีกิน เพื่อนฝูงรักกันมากมาย
ยามจนไม่เหลือไหร แม้แต่หมายังไม่มอง
เงินตกใส่เหล็ก เหล็กบิ่น ตกใส่หินหินลอย
ตกใส่หอย หอยก็อ้า
เงินตกใส่หญ้าหญ้าตาย ตกใส่ทรายก็ทรุด
ตกใส่มนุษย์ ก็หมดคุณธรรม
เงินตกใส่เหล็ก เหล็กบิ่น ตกใส่หินหินลอย
ตกใส่หอย หอยก็อ้า
เงินตกใส่หญ้าหญ้าตาย ตกใส่ทรายก็ทรุด
ตกใส่มนุษย์ ก็หมดคุณธรรม
เงินตกใส่เหล็ก เหล็กบิ่น ตกใส่หินหินลอย
ตกใส่หอย หอยก็อ้า
เงินตกใส่หญ้าหญ้าตาย ตกใส่ทรายก็ทรุด
ตกใส่มนุษย์ ก็หมดคุณธรรม
พูดจริงไม่ได้เหลื่อมล้ำ แย่งกันรวยหวา
เพื่อมีหน้าตาทางสังคม อย่าเข้ามาขวางทางไปให้พ้น
ไม่เอาหรอกผัวจนๆ ฉันต้องรวยเท่านั้น
อย่าเข้ามาขวางทางไปให้พ้น
ไม่เอาหรอกผัวจนๆ ฉันต้องรวยเท่านั้น